ARZU SÜZMEN YAZDI- O CEKET ÇIKTI BİR KERE !

Waquet ve Laporte, “Moda” isimli kitaplarında, modanın kapsayıcılığını şöyle belirtiyor:
“Bir kumaş, bir renk, bir dekorasyon motifi, bir giysi biçimi, aynı zamanda yabancı bir aksan,
bir yolculuk istikameti, bir yazar, bir besteci, bir politikacı, bir fikir, kısacası her şey moda
konusu olabilir.”

Bu noktadan baktığımızda, Ekrem İmamoğlu ve “herkes için konuşma vaktinin gelmiş
olması” en son moda konusudur.

YSK’nin İstanbul seçimlerinin iptaline yönelik kararının ardından Beylikdüzü Yaşam
Vadisi’nde yaptığı ve “tarihi konuşma” olarak nitelendirilen seslenişinde İmamoğlu, “Sanatçı
da konuşacak, iş insanı da konuşacak. Artık bu toplumda işçisi de, eski siyasi de, memuru da,
öğretmeni de, herkes konuşacak” diyordu. Öyleyse yeni eğilim susmamak, her kesim için,
özgürce konuşmaktı.

Politikacılar kendilerini halka sunarken, giysilerin sembolik anlamlarından faydalanırlar.
Obama’nın yaptığı gibi halktan biri, sıradan bir vatandaş olduğunu vurgulamak isteyenlerin
kimi zaman bir kot pantolon üzerine tişörtle çeşitli etkinliklere katılmaları gibi… Bülent
Ecevit’in “Mavi gökyüzünü, gökyüzü özgürlüğü, özgürlük de barışı temsil eden güvercini
sembolize ettiği için”, mavi gömleği ve siyah kasketi sembol olarak seçmesi gibi.

Kanada Başbakanı Justin Trudeau ve takım elbiselerinin zarif kesimini vurgulamak için bir
stil detayı olarak kullandığı renkli, desenli çorapları gibi istisnalar hariç, politikacılar
genellikle modaya uymak gibi bir amaç gütmeksizin, çok fazla risk almadan, klasik, resmi ve
kendilerine olan güvenlerini yansıttıklarından emin oldukları kıyafetler giymeyi tercih
ediyorlar.

Daha çok lacivert ve gri renklerde ceket ve pantolondan oluşan takım elbiseleri sıklıkla
giymek, tekrarlanan görünümlerin göze aşina gelmesinden dolayı popülerlik sağlamakta
politikacılara yardım eder. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ve birçok AKP’li bakanın
başta mavi olmak üzere farklı renklerdeki ekose ceketlerinden vazgeçmeme sebepleri bu
tekrarın popülerliğe dönüşme ihtimali olabilir.

Ancak hayat bu ya, politikada ve modada da bazen beklenmeyen olur.

O tarihi konuşmada Ekrem İmamoğlu, konuşmanın tonunun en yükseldiği noktada, “Yolumuz
uzun, heyecanımız yüksek, gençliğimiz var” sözlerini söylemeden tam önce, kravatını
boynundan çıkarıverir.

1998’de Hollanda Prensi Claus’un Amsterdam Kraliyet Sarayı’nda düzenlenen Afrika
modasıyla ilgili bir ödül töreninde “boynumun etrafındaki yılan” diye tanımladığı kravatı
çıkarıp, eşi Beatrix’in ayaklarını dibine atması gibi, İmamoğlu bu “boğucu” aksesuardan
kurtulur.

Sonra üniforma görünümlü lacivert ceketin güvenli, resmi, biraz uzak alanından çıkılır. Yine
o konuşmada Ekrem İmamoğlu, hafif bir gülümseme eşliğinde, ceketin altından çıkan beyaz
gömleğin kollarını sıvar. The Washington Post’tan Robin Givhan’a göre politikacıların kolları
sıvamasının resmiyetten uzak olma, yoldaşlık, samimiyet gibi sembolik anlamları vardır.
Kolların görünürlüğü, politikacının önceden yazılmamış, dürüst cevaplarla konuşmasının
simgesidir.

Kolları sıvamak, Türk Dil Kurumu’nun tarifiyle, “Bir iş yapmaya güçlü bir biçimde, istekle
hazırlanmak ”tır. Talimat alacağını söylediği on altı milyon insanın hakkını aramak için
mücadeleye hazır olduğunu ilan etmektir.

Kolları sıvamak, “Artık kişilere, gruplara, partilere, derneklere, cemaatlere yardım yok”
demenin, moda yoluyla ifadesidir.

O ceket çıkmıştır bir kere, elbet her şey çok güzel olacaktır.

kaynak: Cumhuriyet