Hiçlik ve boşluk içindeki bir insanı oradan çıkartmak çok zordur.. ancak o kapkaranlığa girip, o sonsuz hiçlik ve boşluk halini duygu ve sessiz sözcüklerle doldurmak; mümkündür…
Sevgiyle, sabırla, aşkla…
Siyah filmi; sıradan insanın aslında ne kadar bencil, ben merkezli duygular ve tavırlar içinde yaşadığını ve ne kadar gereksiz ayrıntılara kafa yorup, çoğunlukla sorun üreticisi olduğunu saniye saniye hatırlatan bir film…
Siyah; hayatın sunduklarına karşı ne kadar nankör ve şımarık olduğunuzun filmi adeta…
2005 yapımı bu Bollywood filmini izlerken gözlerinizin dolmaması mümkün değil. Çünkü dramatik yapısı, kurgusu ve mekân-ışık birlikteliği de çok başarılı kotarılmış. Zaten, oyuncuların tümünün performansı da gerçekten olağanüstü etkileyici…
Çaresizliğin ve yenilginin karşısına çelikten bir totem gibi dikilen umut ve başarıyı iliklerinize kadar hissettirecek denli iyi oynuyorlar.
Film insanın damarlarına kadar etki eden bir dram olmasına rağmen zaman zaman gülümsetiyor da seyirciyi. Çünkü kalbiyle gören ve duyan insanlar mutlu olmasını da bilirler. Çığlıkları kahkahaya dönüşebilir ve dans da ederler. Hint filmlerinin olmazsa olmazı gibidir dans…
Bu film benim açımdan bir aşk filmi.
Ancak bu klasik anlamda bir aşk değil. Filmdeki aşk; ‘inanç’a, niyete ve hayatı mucize olarak görmeye karşı duyulan aşk.
Bu filmdeki aşk; ‘İmkansız’ sözcüğünün ve anlamının hem karşısına hem de yerine konulan “aşk”…
Dokunmanın ve dokunarak görmenin; simgeleri, doğayı, canlılığı ve cansızlığı siyahtan ve boşluktan alıp ışığa taşımasının filmi Siyah…
Adeta Toltek Bilgeliği’nin insanda bulunması gereken anlaşmalarını yapmışçasına; bebekliğinden itibaren kör ve sağır olan ve 8 yaşına gelene kadar hiçbir şey öğrenmeden, hiçbir sözcükle büyülenmeden, modern dünyaya hapsedilmiş vahşi bir hayvan gibi yaşayan kız çocuğuna, hayatını sabırla adayan sıradışı bir öğretmen…
Öyle bir adayış ki; kendini ve her şeyi unutabilecek kadar büyük bir adayış.
O sıradışı öğretmen, siyah, sessiz bir boşlukta yaşamaya mahkum bırakılmış ve kendi babası tarafından akıl hastanesine gönderilmek üzere olan kız çocuğunun hayatına ışık gibi giren bir melek adeta.
Yönetmet Sanjay Leela Bhansali gerçekten çok başarılı bir filme imza atmış ve yapım, Hint sineması açısından da gurur kaynağı olmuş.
Bu filmi izlerken ve izledikten sonra çoğu kişinin en azından bir süre de olsa hayata ve var olmaya farklı bakacağından ve baktığından kuşkum yok.
Hayata, insana ve koşulsuz sevgiye çok önemli bakışlar içeriyor bu film.
Kendinize bir iyilik yapın ve izleyin…
Film Uğur Yücel tarafından, Benim Dünyam adı ile Türkçe’ye uyarlandı. Başrollerinde Uğur Yücel ve Beren Saat oynuyor.
Orjinalinin künyesi şöyle:
Yapım: 2005 – Hindistan, Anguilla
Tür: Dram
Süre: 122 dakika
Yönetmen: Sanjay Leela Bhansali
Oyuncular: Rani Mukherjee, Amitabh Bachchan, Ayesha Kapoor, Nandana Sen, Sillo Mahava, Chippy Gangjee, Arif Shah, Mrs. Gomes, Kenny Desai, Jeroo Shroff, Shernaz Patel, Dhritiman Chatterjee, Mahabanoo Mody-Kotwal, Bomie E. Dotiwala
Müzisyen: Monty
Görüntü Yönetmeni: Ravi K. Chandran
Senaryo: Sanjay Leela Bhansali
