FERYAL ÇEVİKÖZ YAZDI- SOSYETE, KİŞİSEL GELİŞİM VE MAFYA

Bundan birkaç yıl önce kendini göstermiş olan bir durum söz konusu.

Türkiye’nin zengin, sosyetik kesimi, kişisel gelişimle ve farklı konulardaki kadim bilgilerle aşırı ilgilenmeye başladı.

O kadar ki, parası olup da eğitimlere katılmayanı döverler. Özetle, Peru’ya gidip Ayahuasca törenine katılmayan kalmasın şeklinde bir gelişme dönemine girildi.

Açıkçası, aydınlanma hareketinin neredeyse, sosyeteden ve mafyadan başlayacağını söylesek abartmış sayılmayız Türkiye adına.

Çok şık duruyor: Arap asimilasyonu altındaki ülkemizde, sosyete ve zengin kesim, kişisel gelişim uğruna harekete geçmiş durumda sanki.

Yargılamak bizi düşmez. Her insan kendi varoluş yolculuğunu bir şekilde gerçekleştirecektir. Net olarak görülen bir alt yapı sorunu olsa da, gidişat şimdilik hala böyle.

Bundan ciddi anlamda para kazanan çok fazla insan olduğu da gözlemlenebilir. Çünkü yağlı ballı bir ortam bu. Ancak şu da bir gerçek ki, para ve gerçek insani gelişim, ruhsal gelişim, aslında birbiriyle örtüşmek konusunda zorlanan bir yapıya sahip.

Tabii ki ‘Para’nın da bu dünyada bir görevi olduğunu iddia eden çok kişi var. Doğrudur. Egemen güçler de zaten bunu savunarak ilerliyorlar.

Hatta bir aralar “para sevgidir” çığırtkanlığı yapan kişisel dönüşümcü kılıklı karakterler de vardı. Oysa para, sadece bir değiş tokuş aracıdır ve dönüştürücüdür. Satın alabildikleri kullanılıp bitirilen şeylerdir.

Aslında insan olmak, doğarken bilgisiyle doğulan ve sonrasında, insan olmanın ne demek olduğunu unutmuş olan insanlar tarafından unutturulan bir gerçektir ve yeniden öğrenmek için çaba gerekir.

Ancak bu çabanın yolculuğu kolay bir yol değil ne yazık ki. Hele ki bütün kavramların ve sözcüklerin içinin boşaltıldığı ya da algısal olarak çarpıtıldığı bir çağda çok zor bir yolculuk.

İnsan denen tür kendi varoluş yolculuğunu ne yazık ki egosunun güdümü altında yapıyor. Bu her düzlemde açıkça görülen bir gerçeklik.

Algı oyunlarının eşiklerinden geçmekte olduğumuz bir dönemdeyiz.

Bu ülke büyük gerçek savaşçılarını katliamlar sonucu toprağa verdi. Faili meçhuller listesi kabarık. Oysa gündemde neler var?

Örneğin; “İyi huylu” uyuşturucu! patronumafioso öyküsü.

Don Carlo Gambino Amerika tarihinin en önde gelen ve en acımasız Mafia liderlerinden biri olmasına karşın toplumdaki imajı bunun tam tersiymiş! Saygın ve babacan bir kişilik. Eroin işi diğerleri gibi ona da çok para kazandırmış. Onun uyuşturucu işi yaptığını herkes biliyormuş ama, bazen o kadar babacan jestler yapıyormuş ki, hakkında şüpheye düşenler oluyormuş. Onun önderliğinde, bir şekerci dükkanından uyuşturucu satışı yapılıyormuş. Bir gün, bir anne, Gambino’ya başvurmuş. ‘Oğlum eroinman oldu. Bu zehiri Myrtle caddesindeki bir şekerci dükkanından alıyor. Polisler dükkanı kapatamıyorlar. Bu yüzden de gençlerin hayatı sönüyor’ demiş kadın. Ona, bu sorunla ilgileneceğini söyleyen Mafioso, ertesi gün şekerci dükkanını kapatmış. Kadın Carlo’ya minnettar kalmış tabii. ‘Allah o adamdan razı olsun. Gençleri kurtardı’ diye dua ediyormuş.

Enerjinin ortaya çıkması çabası içinde, kendinin aydınlanma yolcusu olduğunu sanan insan, evreni, “ben”ini ve varoluşu anlamak için gereken kuantum zıplayışını kafasını gözünü yara yara yapıyor.

Açıkçası daha çok uzun bir yol söz konusu gibi görünüyor. İyilik ve kötülük kavramları çok sevişken.

Hatırlatmakta da yarar var: Konu virüsün bitmesi değil, “insan”ın başlaması.