Yazının başlığına bakıp romantik bir şeyler söyleyeceğimi düşündüyseniz.. üzgünüm, sizi hayal kırıklığına uğratacağım büyük bir olasılıkla! Çünkü hiç öyle güzel güzel hayaller kurup mest olacak bir ruh hali içinde değilim.. Tersine; ‘terapi koltuğuna oturup ağlayasım var’ dediğim bir günümdeyim yine!
İtiraf edelim, bu yıl pek de mutlu geçmiyor dünyanın genelinde. Hayat, her zamankinden daha tatsız tutsuz geliyor çoğumuza. Anlamlar yer değiştiriyor, bilindik ve alışılmış gerçekler yerlerini başka önceliklere veriyor. İnsanlık tarihi bir sınavdan daha geçiyor. Peki, bizim bu koskocaman insanlık tarihi içinde var olmaya çalışan kısacık hayatlarımız nasıl geçiyor?
Nasılsınız? İyi misiniz?
Sabah sabah bir arkadaşım yollamış Prof. Dr. Naci Görür’ün emekliye ayrılırken yayınladığı ‘Manifesto‘ gibi mesajını… İTÜ Maden Fakültesi Jeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Naci hoca, artık akademisyenliğine son verdiğini, çünkü İTÜ gibi köklü bir üniversitede bile, bir bilim insanının taşıması gereken evrensel ölçütlerin bir ‘tehdit’ gibi algılandığını anlatmış.
Deprem gerçeği ile yaşayan bir ülkede, bu alanda dünyaca ünlü bir bilim insanı olan Naci Hoca, bu konu ile ilgili araştırma yapma koşulları sağlanmadığı ve yaptığı araştırma sonuçlarının dikkate alınmadığını uzunca bir süreden beri dile getiriyor.. kah ağlayarak.. kah öfke ile.. kah çaresizlikle!
Bir yandan da bir türlü ‘seçim atmosferinden’ kurtulamayan ülkemde siyasiler ‘Deprem’ konusunda vaatlerde bulunmayı sürdürüyor gayet rahat ve sakin bir şekilde!. Elinde yetki ve imkanlar olduğu halde bu konuda gerekli önlemleri ne daha önce ne daha sonra ne de şimdi almayan siyasiler “yerel seçimlerde bana oy verirseniz bak nasıl çözüm bulacağım” diye aklımızın fay hatlarını yerinden oynatıyor zangır zangır!
Eee.. bir taraftan da yüreğimizin fay hatlarını titretmeye çalışan bir canavar var, bugünlerde büyük bir iştahla üzerimize saldıran; Kapitalizm Canavarı!.. 14 Şubat Sevgililer Günü için AŞK üzerine kurgulanmış bir tüketim endüstrisi ile dört bir koldan sarıyor bizi!. Her şeyi tüketen kapitalizm canavarı; doymak bilmez bir halde emeğimizi, paramızı, zamanımızı, ömrümüzü tükettiği yetmiyormuş gibi.. Duygularımıza biçim vermeye, yapay ihtiyaçlar yaratmaya, satın alma gücümüzle AŞK’ımızı imtihan etmeye çalışıyor!..
Her şey üzerime üzerime geliyor son günlerde!.
Hayata anlam, mutluluk, huzur, hayal, macera, neşe, eh biraz da keder katarak tadından geçilmeyen en güzel duygulardan biri olan aşka en çok ihtiyaç duyduğumuz zamanlar. Aşk varsa, her şey hallolur.. Aşkın günü olmaz.. Zamansız ve mekansız bir duygu halidir.. Hesapsız ve çıkarsız bir coşku halidir aşk… Kapitalizmin sizin için tasarladığı hediye paketlerine sığmaz..
Aşkın koruyup kollayan, kanat geren, besleyen, yaralayan ve kanatan hallerinden söz etmeyeceğim ama gerçekçi olayım ve Louis Aragon’un ünlü dizesini anımsatayım:
“Mutlu AŞK yoktur”
Yine de bu sabah okuduğum bir haber, aşkın içinde hüznün ve umudun barındığını hissetmemi sağladı nedense:
“Hollanda’nın eski başbakanlarından Dries van Agt ve eşi- ötenazi ile- el ele hayatlarına son verdi.”
Sizinle birlikte ölmek isteyen bir sevdiğiniz varsa Aragon’un dizesine de benim iç bunalımlarıma da boş verin!
Sizin için şimdi AŞK zamanıdır..
B.Y.
13 Şubat 2024 Bahçelievler, Ankara
